Çok sahneli, paralel konserli müzik festivali kavramına pek nefis bir Dutch dokunuşu. Ben sahneden sahneye koşmuyorum, kanal kenarında belirlenmiş yerlerden birine oturuyorum, biranın sandviçin satıldığı, gruplar tekneleriyle sıra sıra önümden geçiyorlar. Her tür ses donanımı teknenin üstünde, ellerinde fişle geliyor tekne, o noktadaki prize takıyor çalıyor, sonra fişi çekip gidince diğeri. Gördüğüm en şirin jazz festivali. Den Haag'daydı bu.
Şirin, Beestenmarkt'ta Hollanda maçlarından birini izlerken Olgu'nun bu insanlar için kullandığı tanımlamaydı, daha iyisi de bulunamayabilir. Takımları eski şampiyonları ezerken de öyleydiler, sonunda yenildiklerinde de. (Rusya'ya yenildikleri akşam küçük bir kavga çıktı ama çıkaranlar Rusya'yı destekleyenlerdi.) (Türkiye-Almanya maçını birlikte izlemeye gittiğimiz İspanyol arkadaş onlara Almanlardan daha çok benzediğimizin hakkını verdi; bizimkiler tac kazandığında darbuka çalıp göbek atılıyordu, aynı ortamda bi yığın alman da olduğunu anca almanlar gol atınca farkettik.) Netekim Türkiye'de Avrupa Şampiyonası izlemek ne kadar kasıcıysa böyle şirin bir enternasyonal ortamda izlemek de o kadar keyifli imiş.
Bi de küçük stüdyo denememiz oldu. Alper; Rize grubundan, burda masterda, Serdar; onun arkadaşı, direc-t'deymiş önceden, burda yaşıyo güzel adam, bizim olgu, bizim merve. Önce evde sonra stüdyoda 2-3 şarkı denedik arada eğlendik, ve her zamanki gibi işte, bazen de eğlenemedik. İyi oldu velhasıl, başkalarıyla çalma durumu, ne yaparsan yap, başkalarıyla çalmadan yerine gelmiyo.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder