14 Aralık 2007 Cuma

Çanta topluyorum tatlı tatlı. İşlerimin önemli, daha doğrusu acil kısmını bitirdim. Sabahın köründe kalkıp düşücem yola. Akşama doğru Özgem beni karşılayacak İstanbulda havaalanında. Pazartesi de sevgilimlen beraber gelicez Ankara'ya. Oh oh pek keyifliyim. Rabia'nın yorumda dediği gibi memleketin taşı toprağı, hele Ankara'nın, pek özlenecek gibi değil, hatta Tolga'nın dediği İzmir'in mavi sularını bile daha pek özlemedim, ama insanlar çok özleniyor işte. İki bariz önceliğimden sonra (sefkilim ve deniz bebek tabii ki) herkesle vakit geçirmeye pek sabırsızım:))
Buraya bikaç foto daha koyiim yola çıkmadan, hazırlık olsun ne var ne yoka.

Ofisin penceresinden. Ortaya tramvay yolu ve park yapıyorlar. İnşaat konusunda bi yavaşlar, bi yavaşlar görmeniz lazım. Kimseyi çalışırken görmüyorum, anca duruyo her şey ööle. Biter bi gün inşallah..Odamın penceresinden. Saat sabah 8.30u geçiyor bu esnada. Kuzey memleketinde kış işte, naapcaksın.. (Bu arada yurtla ilgili bi not; tu delftteki diğer öğrencilerin bizim yurda "phd-postdoc farm" dediklerini öğrendim. Çok güldüm, çok uygun, çok yakışmış. Bi yığın oda var, alt kattaki Olgu, Merve ve Tanya'dan başka tanıdığım insan yok. Başkalarıyla belki asansörde karşılaşırsak kırk yılda bir selamlaşıyoruz. "Farm", o kadar yakışmış yani.) (Son iki üç haftadaki seri hırsızlıklardan bahsetmiycem, neşeli bi yazı bu.)

Bayılıyorum bisikletin bu kadar önemli ve yaygın olduğu bir yerde yaşamaya.Lafı açılmışken, bu da benim güzellik. Batavus buraların iyi markalarından, pek çok insana göre çok para verdim ama bu marka için hala kelepir. Şimdi üç hafta orada bağlı kalacak diye avludaki garajın daha havadar bi köşesine bıraktım, dışarıya falan bakar çimleri koklar :) Üstü kapalı garajın, yağmur yağmayacak yani üstüne merak etmeyin.
Burası da Alper'le Sevinç'in evi. O pencere boydan boya yoğun bi yeşilliğe bakıyo, yapraklar dökülünce farkettik arkada başka binaların olduğunu. Güzel yani, gayet güzel.Alperlerin mahalle.

Bu sefer şarkı falan yok. Benden müzik dinlemek isteyen önümüzdeki bi iki hafta bi zahmet evime kadar gelsin:) Evim demişken, Ankara'da yine eski evimde kalıcam, Şair Nedim'de yani. Çok güzel, çok anlamlı benim için..
Beklerim yani. Yolu biliyorsunuz.

1 yorum:

Serendipity dedi ki...

Bilgecim, bu pazar artık Şair Nwedim'li olmayı bıraktık. Taşındık. Çok özleyeceğim o sokağı. Nasıl etsek nasıl görüşsek yahu? Anne-Baba eli öpmeye gidicez İstanbul'a. Yanımızda taşınma yorgunluğu ve bir dizi alışmaya çalışma hali de götürcez. Görüşmek üzere.